-
Marconiweg 2
4131 PD Vianen - +31 (0) 85 489 01 00
- info@nebest.nl
-
23 april 2020
Lesly Ignatius
#Blog 11 – Better safe than sorry
Aan veel van de flatgebouwen uit de jaren zestig die wij als Nebest onderzoeken, worden uiteindelijk kopgevelrenovaties uitgevoerd op basis van onze adviezen. Om daarbij de kwaliteit van bijvoorbeeld naverankering te borgen, worden onze adviseurs ook weer bij de uitvoering van deze renovaties betrokken.
Soms kom je dan helaas alsnog voor grote verrassingen te staan. Verrassingen die we alleen met een 100% onderzoek hadden kunnen voorkomen. Maar omdat we bij het volgen van het SBR-protocol (voor gevelonderzoek aan gemetselde kopgevels) niet altijd alle gevels binnen een complex hoeven te onderzoeken om een representatief beeld te genereren van de situatie, kan het zijn dat je een schade mist. Zo ook in dit geval.
Onplezierige verrassing
Tijdens een reeds in gang gezette gevelrenovatie werden, op hoger gelegen verdiepingen, scheuren in het buitenblad ontdekt op de hoeken van de gemetselde trappenhuizen. Om een idee te krijgen wat er aan de hand zou kunnen zijn, werden eerst de bouwtekeningen geanalyseerd. De draagconstructie van het trappenhuis bleek los te staan van het hoofdgebouw. Deze ‘zelfdragende’ constructie bestond uit betonnen kolommen en betonnen vloeren waar omheen ooit gemetselde binnen- en buitenbladen werden aangebracht als vulling. Het vermoeden rees dat de betonnen onderdelen te strak waren opgesloten tussen de gemetselde bladen. Door de verschillende thermische werking van beton en metselwerk zou hierdoor mogelijk verhinderde vervorming zijn ontstaan die vervolgens eenvoudig kan leiden tot scheurvorming.
Bij het openen van de gevels op verschillende locaties bleek er helaas meer aan de hand. De gemetselde bladen waren bij realisatie in de jaren zestig gebruikt als verloren bekisting. De wapening was bij het storten naar buiten gedrukt waardoor er onvoldoende dekking op het wapeningsstaal was ontstaan. Tevens was het beton onderin de kolommen onvoldoende verdicht waardoor grote grindnesten en holtes werden gevormd. Direct contact met vochtig metselwerk in een periode van bijna zestig jaar deed de rest. Het wapeningsstaal bleek lokaal nagenoeg volledig doorgecorrodeerd of zelfs verdwenen!

Deze betonconstructie bood echter wel een stabiliserende functie voor het trappenhuis. Door de afname of zelfs volledige verdwijning van het wapeningsstaal konden deze onderdelen de stabiliteit van het trappenhuis niet meer waarborgen. Actie was nu geboden en de plannen voor de renovatie dienden te worden bijgesteld (zowel technisch als financieel).
Door het versneld opzetten van een ontwerp voor een nieuwe hulpdraagconstructie in het trappenhuis, waarbij het trappenhuis tevens werd gekoppeld aan het hoofdgebouw voor stabiliteit, is ernstiger leed voorkomen. Gelukkig kon ook het aangetaste beton hierna nog duurzaam hersteld worden op basis van ons aanvullend uitgevoerd betononderzoek en hersteladvies.
Conclusie
Wat hiervan te leren? Moet je altijd 100% destructief onderzoek uit laten voeren om een volledig beeld te hebben van de technische staat van alle gevels in een complex? Wellicht is dat overdreven, maar een volledige visuele beoordeling (op hoogte) kan een bovenstaand geval mogelijk wel vroegtijdig signaleren. Zodoende kan al het destructieve onderzoek voorafgaand aan een renovatie plaatsvinden en daarmee de scope van een renovatie nauwkeuriger duiden en risico’s vermijden. Better safe than sorry geldt zeker ook bij het maken van renovatieplannen.