Chloordampen potentiële sluipmoordenaar rvs in zwembaden

De gemeente Veenendaal heeft onlangs de staat van de roestvaststalen delen in het plaatselijke zwembad laten inspecteren. Sommige rvs-soorten kunnen worden aangetast door chloordampen en daarmee een gevaar vormen voor de veiligheid van bezoekers en medewerkers. Nebest voerde de inspectie uit.

De algemene indruk van Nebest over het Veenendaalse bad is positief. Alleen de ophangbeugels voor de secondeborden zijn zodanig aangetast door corrosie dat ze moeten worden vervangen. Diverse kleinere zaken verdienen aandacht, maar vormen geen direct gevaar. Robert Teunissen inspecteert namens Nebest zwembaden. „Werd vroeger vooral gelet op lekkages, de laatste jaren is er meer aandacht voor de rvs-delen vanwege een aantal ongelukken.” Teunissen verwijst naar een zwembad in Tilburg waar in november 2011 een muziekbox naar beneden kwam toen de stalen ophangkabels knapten. Een baby van vijf maanden overleed toen ze de box op haar hoofd kreeg. Jaren eerder al bezweek in een Zwitsers zwembad een plafond en stierven twaalf mensen.

Spanningscorrosie

Zowel het ongeluk in Tilburg als in Zwitserland werd veroorzaakt doordat rvs-delen van de ophangmechanismen waren verzwakt door spanningscorrosie. Uit onderzoek van TNO in opdracht van het toenmalige ministerie van VROM blijkt dat bij de bouw van veel baden van onjuiste veronderstellingen over corrosie is uitgegaan. Teunissen: „Gebleken is dat roestvrij staal vaak helemaal niet roestvrij is en kan gaan roesten onder invloed van chloordampen. Daarom spreken wij nu van roestvast staal.” Uit het onderzoek bleek ook dat veel toegepaste rvs-soorten zoals 304 en 316, zeer gevoelig zijn voor corrosie.

Sluipmoordenaar

Het corrosieprobleem speelt alleen in binnenbaden omdat chloordampen zich daar ophopen in de atmosfeer. Er is geen gevaar bij rvs-delen die voortdurend onder water staan. „De dampen zijn een echte sluipmoordenaar, het doorroesten kan heel snel gaan. Daarom moet alles dat hangt aan plafonds en muren regelmatig worden gecontroleerd. Soms elke zes maanden”, stelt Teunissen. Hij inspecteert visueel en met behulp van een x-ray analyse-instrument. Het apparaat geeft weer uit welke elementen een metaal bestaat.

Alle zwembaden

Nederland telt naar schatting 900 recreatie- en wedstrijdbaden en zwembaden in hotels en vakantieparken en op campings. Bij de bouw van de meeste baden zijn de ‘chloorgevoelige’ en chloorresistente rvs-soorten door elkaar gebruikt. Teunissen treft daarom overal wel corrosie aan bij leuningen, ophangmechanismen voor scoreborden, verlichting, buisleidingen, haspels van waterslangen en bijvoorbeeld glijbaanconstructies. „Eigenlijk moet bij de meeste baden nog in kaart worden gebracht welke materialen tijdens de bouw zijn gebruikt en hoe de staat daarvan nu is. Pas dan wordt duidelijk of een zwembad veilig is voor bezoekers en medewerkers.”