Infraroodspectroscopie

Infraroodspectroscopie kan worden gebruikt voor de identificatie van kunststoffen, het type bindmiddel in coatings, het karakteriseren van hulpstoffen voor toepassing in beton en het vaststellen van de herkomst van vervuiling.

Infraroodspectroscopie is een vorm van spectroscopie die werkt met het infrarode deel van het elektromagnetisch spectrum. Infraroodspectrometrie is een techniek waarmee de structuur van een organisch molecuul kan worden bepaald.

Infraroodspectroscopie in de praktijk

Infraroodspectroscopie maakt gebruik van de trillingsfrequenties van de chemische bindingen in de moleculen van het onderzochte monster. Elk type binding wordt gekarakteriseerd door zijn sterkte en door de massa’s van de twee atomen aan weerszijden. Samen bepalen deze twee massa’s en de stijfheid van de binding een resonantiefrequentie voor buiging en een andere resonantiefrequentie voor strekking van die binding. Voor de bindingen in organische moleculen geldt dat deze frequenties overeenkomen met die van infraroodlicht.

FTIR-spectroscopie

FTIR-spectroscopie (Fourier-Transform-Infraroodspectroscopie) is een alternatieve manier om infraroodspectra op te nemen. In plaats van het meten van de absorptie als functie van de frequentie met behulp van een monochromator wordt het infraroodlicht door een interferometer geleid. Het gemeten signaal is direct de fouriertransformatie van het infraroodspectrum. Hieruit wordt met behulp van een computer het infraroodspectrum berekend en weergegeven.